قدمت «شکاف دیجیتالی» در ایران به اندازه ظهور فناوری و ارتباطات در کشور است؛ از توزیع نابرابر منابع گرفته تا ابزارهای فناورانه و حالا سیاستگذرانی که به جای مدیریت موثر شکاف دیجیتال، همسو با تحلیلهایی غیرنظاممند قدم بر میدارند؛ همه و همه در راستای دامن زدن به این «شکاف دیجیتال» و دنده عقب رفتن در «فرایند توسعه فناوری و نوآوری از جنبههای فنی و اجتماعی» هستند.